Στο Στρασβούργο, στις 12/9/2012, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όργανο που λειτουργεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με στοιχεία μόνο από 7/2010 έως 6/2011, διαπιστώνει ότι:
α) το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκεται υπό κατάρρευση εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, της διογκούμενης ανεργίας (διαπίστωση και της Διεθνής Οργάνωσης Εργασίας – ΔΟΕ) και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, έχοντας απώλεια εσόδων κάθε έτος περί τα 5 δισ. Ευρώ, και β) οι συντάξεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οδηγούνται προς εξαφάνιση.
Ζητήθηκαν δε από την Ελληνική Κυβέρνηση νέα στοιχεία για το Ασφαλιστικό Σύστημα για την περίοδο 7/2011 έως 8/2012 και τι μέτρα έλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση για την αποτροπή παταγώδους κατάρρευσης του Ελληνικού Ασφαλιστικού Συστήματος και την προστασία των ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Η παγκόσμια αυτή διαπίστωση από όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύπτει τη δομημένη-οργανωμένη-στοχευμένη κατάρρευση του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως διεθνές κρατικής οντότητας «πειραματόζωο», με συνέπειες εξόντωσης μέρους ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Α) Η παραπάνω διαπίστωση έγινε από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης με στοιχεία από τον Ιούλιο του 2010, ήτοι μετά την εφαρμογή του 1ου Μνημονίου στην Ελλάδα, το νόμο 3845/6-5-2010 ΦΕΚ Α΄ 65, (που φέρει το παραπλανητικό τίτλο: Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη – μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και μέχρι τον Ιούνιο του 2011.
Β) Η συνέχιση της χρήσης των Μνημονίων μετέπειτα από τον Ιούλιο του 2011 και ειδικά του 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στις 14-2-2012 με το νόμο 4046/14-2-2012 ΦΕΚ Α΄ 28, σε βάρος του Ελληνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης αποκαλύπτει μέχρι σήμερα τους συνεχιστές καταστροφείς του, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, έλληνες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Βουλευτές, Τράπεζα της Ελλάδος, Διοικητές και μέλη Διοικητικών Συμβουλίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων σε συντονισμένη δράση τους με οικονομολόγους του διεφθαρμένου-διαπλεκόμενου δικομματισμού και με την οικονομολογίστικη νοοτροπία της Τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) υπό την καθοδήγηση της Γερμανικής ισοπεδοτικής αλαζονείας και υπεροψίας της καγκελλαρίου Μέρκελ και της αντίστοιχης Γαλλικής της Λαγκάρντ του ΔΝΤ.
Η οικονομολογίστικη αντίληψη της υπερπροστασίας του νομίσματος του Ευρώ (δημιούργημα του γαλλογερμανικού άξονα) στη σύγχρονη κρίση κρατικού χρέους και της τραπεζικής δήθεν «συστημικής» κρίσης, δημιούργησε συστημικό κίνδυνο στο ελληνικό κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα, με δόλιες στοχευμένες κρατικές δράσεις για κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού (ασφαλισμένων, συνταξιούχων, ανέργων κλπ) ως πληθυσμιακής οντότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στοχευμένη αυτή, με χρήση μνημονίων, εξόντωση -γενοκτονία πληθυσμού ευρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Η εξόντωση όμως αυτή ως μορφή γενοκτονίας μέρους ελληνικού πληθυσμού έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις και Ευρωπαϊκά Συντάγματα, όπως το Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 5, 21 και 22), που προστατεύουν το σύγχρονο κοινωνικο-ασφαλσιστικό σύστημα και νομικά δέσμευαν κατά τη λήψη αποφάσεών τους τα ανωτέρω όργανα κρατών, Γερμανίας, Γαλλίας, Ελλάδος, της ΕΕ και διεθνών οργανισμών, όπως του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, και υπαγόρευαν σ΄ αυτά να μη παραβιάσουν τουλάχιστον τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις με οιοδήποτε τρόπο, καθώς αυτές αποσκοπούν στην προστασία πληθυσμού.
Η στοχευμένη κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία ελληνικού πληθυσμού, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενεργοποιεί πλέον τις σχετικές διατάξεις των άρθρων 6 παρ γ και 7 παρ 1 γ-2β, 25 παρ 1 α,β,γ του Ν 3003/8-4-2002 (ΦΕΚ Α 75) για τα εγκλήματα εξόντωσης-γενοκτονίας, έστω και με τη μορφή απόπειρας ή και συνδρομής, αρμοδιότητας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, για εξόντωση-γενοκτονία πληθυσμού στην Ευρωζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υλοποίηση του 1ου και 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στοχεύει και υλοποιεί ολοκληρωτικά την κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία των Ελλήνων, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ότι αυτό συνεπάγεται, με την υποχρεωτική (νομικίστικη) αρπαγή των αποθεματικών κεφαλαίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδος και το αναγκαστικό «κούρεμα» τους. Έτσι μεθοδικά δημιούργησαν τα παραπάνω όργανα των Μνημονίων εν γνώσει τους δολίως: α) συνθήκες ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν την φυσική καταστροφή των Ελλήνων ασφαλισμένων εν όλω ή εν μέρει, ως στοχευμένης εθνικής οντότητας και β) συνθήκες ζωής στέρησης πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένες να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του ελληνικού πληθυσμού.
Όλοι οι παράγοντες και οι εκτελεστές των Μνημονίων αρχηγοί κρατών μελών ΕΕ, υπεύθυνοι ΕΚΤ και ΔΝΤ, έλληνες πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές γνώριζαν ότι όφειλαν να προστατέψουν το κοινωνικο ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα βάσει των ειδικών Διεθνών Συμβάσεων Κοινωνικής Προστασίας, που επικυρώθηκαν από τα κράτη μέλη τους και μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Οι Διεθνείς Συμφωνίες-Συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμους στην Ελλάδα ήσαν μεταξύ άλλων οι εξής: α) Ν. 3251/2-6-55 (ΦΕΚ Α`140). Περί κυρώσεως της υπ` αριθ. 102 Διεθνούς Συμβάσεως αφορώσης ” τα ελάχιστα όρια κοινωνικής ασφαλείας”, β) Ν. 4159/25-4-1961. Περί κυρώσεως της Προσωρινής Ευρωπαϊκής Συμφωνίας στο Παρίσι αφορώσης εις τα συστήματα κοινωνικής ασφαλείας, τα σχετικά με το γήρας, την αναπηρίαν και τους επιζώντας και του προσηρτημένου πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α` 69), γ) Ν. 4161 της /24-4-1961 Περί κυρώσεως της Προσωρινής – Ευρωπαϊκής Συμφωνίας αφορώσης την Κοινωνική Ασφάλεια εξαιρουμένων των τομέων του γήρατος, της αναπηρίας και των επιζώντων και του προσηρτημένου αυτή Πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α` 68), δ) ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης με τους Ν 1426/1984 (ΦΕΚ Α 32 ) και Ν 2595/1998, που αποτελεί συμπλήρωμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (ΝΔ 53/1974), ε) το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα του ανθρώπου που κυρώθηκε με το Ν 1532/1985, στ) ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Κοινωνικής Ασφάλειας που κυρώθηκε με το Ν. 1136/13-3-1981 (ΦΕΚ Α 61), κλπ.
Όλα αυτά τα Διεθνή Νομικά Κείμενα δέσμευαν και δεσμεύουν ακόμα την κάθε Μέρκελ και Λαγκάρντ, τα κράτη της ΕΕ και το ΔΝΤ ως διεθνή οργανισμό καθώς επίσης τους έλληνες πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή περιουσίας των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων. Παρ΄ όλα αυτά προχώρησαν σε Μνημόνια κατά του Ελληνικού Κοινωνικού Συστήματος Ασφάλισης που ήτο υπό κατάρρευση μέχρι τον 6/2011 και μάλιστα με έξωθεν απειλές (κατά τις εκλογές του 2012) κατά του Ελληνικού Λαού.
Οι διεθνείς ευθύνες τους υπάρχουν και παραμένουν για τη συστηματική παραβίαση των διεθνών συνθηκών για την κοινωνική προστασία πληθυσμού, μαζί με τους συνεργούς τους, πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές στην Ελλάδα (ηγεσίες εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας), με το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης να βρίσκεται σε κατάρρευση.
Freepen.gr
