«Μέτρα ή Χάος». Ιδού το κυβερνητικό, δίλημμα. Εντελώς πλασματικό και ολότελα πομπώδες και θεατρικό.
Γιατί, πρώτο με τα συγκεκριμένα μέτρα διαρρηγνύεται εντελώς ο ιστός της κοινωνίας. Τουτέστιν χάος.
Ας πούμε. Οποιος με τον ιδρώτα του και την αξία του κερδίζει κάποια λεφτά, θα εκλαμβάνεται από τους βίαια...
φτωχοποιημένους έλληνες ως λαμόγιο και εχθρός της πατρίδας. Με απλά λόγια, τα μέτρα θα ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου, με τελικό αποτέλεσμα η χώρα να μετατραπεί σε απέραντο πεδίο ενός καθημερινού και ύπουλου εμφυλίου πολέμου. Τα μέτρα, δηλαδή, είναι το κλειδί ν' ανοίξει διάπλατα η πόρτα στην ασύμμετρη κοινωνική αντιπαράθεση. Ο ένας εναντίον του άλλου και ο σώζων εαυτόν σωθήτω πατώντας επί πτωμάτων!
Γιατί, δεύτερο, όλοι οι εκπρόσωποι των δανειστών μας επιμένουν ότι το πρόγραμμα διάσωσης δεν βγαίνει. Τουτέστιν, ακόμα και αν αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν στο τέλος καμία σωτηρία. Με τίμημα ο μεροκαματιάρης ο φτωχός να καταλήξει εντελώς «νεκρός».
Τουτέστιν όλη αυτή η φασαρία, οι αντιπαραθέσεις, τα βάρβαρα και οριζόντια κουρέματα, που μια ώρα αρχύτερα θα στείλουν στον τάφο χιλιάδες συμπολίτες μας, στο τέλος της ημέρας θα σκάψουν και θ'ανοίξουν μια τρύπα στο νερό.
Γιατί τρίτο, οι ίδιες πηγές - εντελώς καπιταλιστικές και καθόλου αριστερές και επαναστατικές - ισχυρίζονται, ότι η Ελλάδα δεν σώζεται ούτε με το κούρεμα του χρέους ούτε με την επιμήκυνση του προγράμματος. Πάει τελείωσε. Η χρεοκοπία είναι δεδομένη. Το ζήτημα είναι «πότε» θα γίνει. Ο χρόνος δηλαδή
Γιατί τέταρτο, το ουσιώδες, το κεφαλαιώδες και το άλυτο μέχρι στιγμή ζήτημα αφορά στην πεισματική άρνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού προσωπικού και μεγάλης μερίδας της κοινωνίας να μεταρρυθμιστεί και να αλλάξει ρότα η χώρα.
Που σημαίνει τρία πράγματα μαζί. Τρία πράγματα που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και χρόνια.
Στροφή από τις Υπηρεσίες στην παραγωγή.
Δημιουργία αξιόπιστων ελεγκτικών μηχανισμών, ώστε επιτέλους να τραβήξει το κάρο η αξιοκρατία.
Αλύπητη, ανελέητη και με συντριπτικές διαδικασίες πάταξη της φοροδιαφυγής.
Θα σας το πω, όπως το ψιθυρίζουν στους διαδρόμους των Βρυξελών.
Εμείς με τα μέτρα και με τις δόσεις, λένε, αγοράζουμε χρόνο. Ωστε να αποφύγουμε ένα ανεξέλεγκτο και καταστροφικό Ντόμινο από μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας.
Γιατί ακόμα και να διαγράψουμε το χρέος, ακόμα κι αν σας δώσουμε πενήντα δισεκατομμύρια για την ανάπτυξη, στο τέλος θα καταλήξουμε στα ίδια. Γιατί χωρίς παραγωγή η χώρα θα εξακολουθεί να πορεύεται με δανεικά. Και γιατί τα δισεκατομμύρια θα τα κατασπαράξουν τα λαμόγια τα γνωστά!
Το μεθερμηνευόμενο όλων αυτών εντελώς μελαγχολικό. Σκοτωνόμαστε για ένα πουκάμισο αδειανό. Και για μια κυβερνητική καρέκλα στον κυρ Φώτη τον πέτσινο αριστερό!
