Είτε είναι τα λόγια ενός πολιτικού προσώπου είτε είναι τα λόγια (ή οι πράξεις) μίας γυναίκας ή ενός άνδρα προς κάποιο άλλο πρόσωπο, η αλήθεια ενοχλεί, πονάει και προβληματίζει...
Η αναζήτηση της αλήθειας είναι σαν τον έρωτα. Παρόλο που όλοι τον αναζητάνε, λίγοι μπορούν να τον βιώσουν ολοκληρωτικά...
Η αποκάλυψη ότι μία κατάσταση ήταν ψεύτικη, είναι ικανή να δημιουργήσει τις κατάλληλες σκέψεις στο μυαλό ενός ανθρώπου και να προσπαθήσει ν' αναπτύξει εκείνες τις άμυνες στον εγκέφαλό του, για την προστασία του.
Θα μπορούσε κάποιος ν' αναρωτηθεί, γιατί κρύβουμε την αλήθεια;
Από ανασφάλεια; Από ενοχές; Από σχέδιο;
Είναι μερικές φορές που τυχαία γεγονότα, πυροδοτούν έναν καταιγισμό σκέψεων και συνδυασμών, καθοδηγώντας έναν άνθρωπο προς το φως της πραγματικότητας. Μία πραγματικότητα η οποία περιλαμβάνει ένα άγγιγμα του δέρματος, μία υπέροχη μυρωδιά και ένα διαπεραστικό βλέμμα. Και είναι οι μοναδικές αναμνήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να διαγραφούν όταν όλα τα υπόλοιπα τελειώσουν.
Το παρακάτω απόσπασμα του Jorge Bucay, διδάσκει πολλά:
Η αποκάλυψη της αλήθειας είναι αναπόφευκτη. Μπορεί κάποιος να προσπαθήσει να την κρύψει, μπορεί να επιχειρήσει να την αρνηθεί, για ένα μικρό διάστημα μπορεί να την καλύψει με κάποια πονηρή μεταμφίεση, πίσω από κάποια μεγάλη οθόνη. Αργά ή γρήγορα, όμως, σαν ένα βαρέλι γεμάτο αέρα κρυμμένο κάτω απ' το νερό, η αλήθεια αναδύεται στην επιφάνεια, μας αναγκάζει να την παραδεχτούμε, να ξανακοιτάξουμε τα δεδομένα, να αμφισβητήσουμε τις ανακαλύψεις μας, να αναδιατάξουμε τις παρατηρήσεις και να ερμηνεύσουμε πάλι τα γεγονότα....
Ίσως οι αναζητήσεις και οι συναντήσεις που έχουμε στη ζωή μας, να μας οδηγούν και στ' αντίστοιχα μονοπάτια....
